بررسی اثر حفاظتی چند گیاه دارویی از خانواده نعناعیان بر سمیت القا شده توسط پپتید بتاآمیلویید در سلول های pc۱۲

زمینه و هدف: تجمع بیش از حد پپتید بتاآمیلویید که جزو اصلی پلاک های پیری در بیماری آلزایمر می باشد از طریق القای استرس اکسیداتیو باعث مرگ سلول های عصبی می شود و به همین دلیل عوامل آنتی اکسیدان در درمان بیماری استفاده می شوند. گیاهان دارویی از خانواده نعناعیان به طور گسترده در طب سنتی ایران استفاده می شوند. این گیاهان حاوی ترکیباتی با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی می باشند و برای بعضی گیاهان این خانواده خاصیت نوروپروتکتیو گزارش شده است. در این مطالعه هفت گیاه از جنس های مریم گلی و مرزه انتخاب شدند و اثر حفاظتی آن ها بر سمیت ناشی از پپتید بتاآمیلویید در سلول های pc12 بررسی شد.روش بررسی: عصاره گیری از سر شاخه های هوایی گیاهان به ترتیب با حلاّل های اتیل استات و متانول به روش پرکولاسیون در دمای اتاق انجام گرفت. سلول های pc12 با غلظت های مختلف عصاره های متانولی در محیط کشت یک ساعت قبل از اضافه کردن پپتید بتاآمیلویید انکوبه شدند و سمیت سلولی 24 ساعت بعد از اضافه کردن پپتید بتاآمیلویید به محیط کشت، به روش سنجش mtt مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از بین عصاره های گیاهی مورد مطالعه عصاره گیاهان مرزه بختیاری (satureja bachtiarica)، مریم گلی باغی (salvia officinalis) و مریم گلی لوله ای (salvia macrosiphon) اثر حفاظتی چشم گیری در برابر سمیت ناشی از پپتید بتاآمیلویید نشان دادند (001/0p<).نتیجه گیری: ترکیبات اصلی این عصاره ها شامل رزمارینیک اسید، نارینژنین، آپژنین و لوتئولین می باشد که می توانند در اثرات نوروپروتکتیو مشاهده شده نقش داشته باشند. با توجه به اثرات حفاظتی مشاهده شده در برابر پپتید بتاآمیلویید، این گیاهان می توانند در درمان بیماری آلزایمر مورد توجه قرار گیرند.